عبدالوهاب المسیری* : "بنیامین شفارتس" تحلیلگر مسایل جامعه شناختی اسراییل با اشاره به دو معضل بسیار بزرگ "سکونت و مقاومت" برای اسراییلی ها در کنار شیوع فساد کشنده در درون افراد و موسسات و همچنین شکاف طبقاتی در جامعه این رژیم پرسش بسیار سرنوشت ساز و تامل برانگیزی را مطرح می کند و می پرسد : آیا اسرائیل به 100 سالگی خواهد رسید؟ خود او در پاسخ می گوید : دشوار به نظر می رسد.  

بسیاری از صهیونیستها به ثروت سرشاری دست یافته اند اما این ثروتمندی برای آنان گران تمام می شود. زیرا اصل قدیمی سیاست را دگرگون کرده و قدرت را در چنگ ثروت قرار می دهد که این امر همه انواع مساوات را از بین برده است .آری اسرائیل به رژیمی با تکنولوژی نسبتا بالا در ساحل دریای مدیترانه بدل شده که خصوصی سازیها و در واقع انحصار طلبی های لجام گسیخته به بهانه جهانی سازی اقتصاد به فروپاشی "دولت رفاه ومشارکت اجتماعی" که بر اساس آن خدمت نظامی بر همه واجب شده بود ،انجامید .

"شارون شاحف" مدیرسابق روابط عمومی "هستادروت" (اتحادیه کارگری اسرائیل) دراینباره می گوید ( معاریو – 11 مارس 2007 ) : مشارکت اجتماعی که روزگاری یکی از برجسته ترین نمادهای جامعه اسرائیلی بود ،امروزه بطور کامل از میان رفته و در تفسیر این سخن باید گفت : جامعه اسرائیلی گمان دارد که نوعی مشارکت اجتماعی را شاهد است ولی در این گمان نیز همچون تصور اینکه موساد بهترین سازمان جاسوسی جهان است و یا اینکه ارتش رژیم صهیونیستی پنجمین ارتش قدرتمند جهان است یا نبوغ اسرائیلی همچنان در صدر است و یا جوانا ن اسرائیلی دراتوبوسها جای نشستن خود را به سالخوردگان می دهند ؛ به باطل می روند .این شکل غریب بالطبع تنها به طبقه ای که همه مردم به آن خدمت میکنند یعنی ثروتمندان ، سود می رساند .طبیعت دوگانگی اجتماعی ( اشکنازهای غربی در برابر فقیران شرقی ) به روشنی خود را نشان داده و دولت رفاه و مشارکت اجتماعی که اساس رژیم استعماری صهیونیستی بود ،از میان این جامعه رخت بربسته است .

نمونه واضح فروپاشی دولت رفاه و قطب گرایی طبقاتی در خدمات بهداشتی – پزشکی این رژیم به طبقات مختلف مردم است . "یوفال ازولای" در مقاله ای با اشاره به آمار یک میلیون و دویست هزار/ 1200000 نفری مردمی که بر اساس گزارش مراکز اسرائیلی از این خدمات محروم هستند می گوید : در واقع این افراد از شبکه بهداشتی بیرون انداخته شده و به دلیل قیمت بالا، حق استفاده از آنرا ندارند .محرومین از این خدمات بیشتر از طبقه فقیر و برخی کسانی که قوانین اسرائیل برای آنان حقی قائل نیست ( مثل زنان اسرائیلی که با مردان عرب ازدواج کرده اند ) می باشند .

"دانی فیلک" رئیس جمعیت "پزشکان حقوق بشر" نیز با تاکید بر اینکه دسترسی به این خدمات به نژاد و جایگاه اجتماعی و قدرت اقتصادی فرد بستگی دارد معتقد است: بر اساس این گزارش 15 % از مردم بدلیل عدم قدرت اقتصادی از خرید داروهایی که برای آنان تجویز شده بود، منصرف شده اند .

فیلک با اشاره به اینکه بیماران مزمن بیشتر از طبقات فقیر هستند ،ادامه داد : دولت رفاه اگر بخواهد این شهروندان را که اکثرا با انگیزه های مادی و نه ایدئولوژیک به اسرائیل آمده اند ( معروف به صهیونیستهای جیره خوار) را حفظ کند ،باید همه خدمات شهروندی را ارائه نماید نه آنکه زندگی حتی برای طبقات مرفه نیز با مشکلات همراه باشد .فروپاشی دولت رفاه بعنوان یکی از ارکان رژیم صهیونیستی ،در واقع به معنی افزایش میانگین مهاجرت از سرزمین میعاد که گفته شده بود سرزمین نعمات بهشتی است ،می باشد .

مثل همیشه موضوع " پایان اسرائیل" خودنمایی می کند و صهیونیستها را به فکر سرانجام خود می اندازد . پروفسور "حنان یاکیرا" در مقاله ای درباره سخنان دو پروفسور برجسته اسرائیلی "عادی اوویر" و " اورلی ازولای " می گوید : اوویر و ازولای به تغییر نظام حکومت اسرائیل دعوت نمی کنند بلکه به پایان دادن به حیات آن و دست شستن از استقلال آن فراخوانده و پیشنهاد تشکیل دولت واحد فلسطینی –اسرائیلی را مطرح کرده اند که در آن فلسطینیان و اسرائیلی ها در کنار هم و بدون هیچ برتری و امتیازی برای قوم یهود زندگی می کنند .این دولت جدید از اکثریت عربی برخوردار خواهد بود ،زیرا که به حق بازگشت اعتراف خواهد داشت.

یاکیرا می افزاید : اوویر پیشنهاد می کند که اسرائیل از اصرار خود مبنی بر یهودی سازی منطقه اشغال شده در 1967 دست بردارد و اینگونه حق ملت یهود در تعیین سرنوشت به دست خود را انکار میکند ولی این مطلب را صراحتا اعلام نمیکند ." اوویر" و "ازولای " باز هم پا فراتر از این حد گذاشته وپیشنهاد می کنند که یک دولت – و نه دو دولت – تشکیل شود و مردم با اکثریت فلسطینی در آن زندگی کنند .اوویر حتی به این هم راضی نشده ومی افزاید : با این روش نه فقط نظام سیاسی اسرائیل مخفی یا ملغی می شود بلکه نظام اخلاقی منحط آن نیز که حق زیستن ندارد نیز بایستی از بین برود و برای همیشه از دیده ها پنهان گردد . اوویر معتقد است در مناطق تحت اشغال اسرائیل تصویری از یک نظام قلع وقمع قومی پدید آمده است .در عرصه ای که این نظام برپا کرده ناگهان پرتگاه سقوط آشکار خواهد شد و سرازیری هولناکی اسرائیل را بسوی فاجعه نهایی روانه خواهدکرد .سقوطی که به طرد یا نابودی روشمند جمعیتی که از نظر یهودیان حق وجود ندارند ،یعنی فلسطینیان نیز خواهد انجامید . عبارتهایی چون "ملغی شدن رژیم " و " حذف اسرائیل از صفحه روزگار " و "پرتگاهی که به فاجعه نهایی خواهد انجامید " همه به دغدغه پایان نافرجام اسرائیل اشاره دارند.

"ایتان هابر" مدیر سابق مرکز رابین ،در مقاله ای با عنوان "سیاست اسرائیل نفسهای آخرش را می کشد "می گوید : ساختار بنای سیاسی اسرائیل و میزان آمادگی آن برای فروپاشی بر همه آشکار شده است و عبارت "قبر سیاست" حاکی از همین نکته است . هابر مقاله خود را با داستانی با این قرار شروع می کند که روزی جوانی از اهالی یک کیبوتس ( شهرک تعاونی) گم می شود و دوستانش سراسیمه همه جا را به دنبال وی می گردند .یک روز ظهر جوان آنروز در سن 92 سالگی به جمع دوستانش باز میگردد و آنها می پرسند : کجا بودی ؟ می گوید به زیارت مقبره دوستانم رفته بودم و در پاسخ می شنود :پس چرا همانجا نماندی ؟! به این معنی که دیگر دوره کیبوتسها بعنوان یکی از ارکان اندیشه صهیونیستی به پایان رسیده و این نظام در حال اضمحلال است .

در دوره کنونی لیکود به پناهگاه سیاستمداران جویای کار بدل شده و درعین حال هیچ رابطه سیاسی یا ایدئولوژیکی بین اعضاء وجود ندارد .بسیاری از اعضای قدیمی حزب ذکر نام شارون بعنوان رهرو "مناحیم بیگن" و " چابوتنسکی" را چون کفر به خدا می دانند .حزب تصمیم گیرنده نیست بلکه پیشنهاد می کند که فلان شخص کجا استخدام شود و فلان شخص در کجا بکار گمارده شود .هیچ بحث ومناقشه سیاسی ای در نمی گیرد و دفاتر سیاسی به محض تاریک شدن هوا تعطیل میگردند .شارون نیز آخرین ضربه را بر این پیکر بیجان وارد آورد و آخرین مشت خاک را بر جنازه سیاست اسرائیل ریخت .

"بنیامین شفارتس"نیز در مقاله ای با عنوان " آیا اسرائیل به 100 سالگی خواهد رسید؟ "که یهودیان و صهیونیستها را بسیار به هراس انداخت ،چنین رای می دهد که این مساله منتفی است و رژیم صهیونیستی در برابر مشکل سکونت و مقاومت تاب نخواهد آورد .وی می افزاید شگفت زدگی و شیفتگی شهروندان کم کم رنگ باخته و نوعی از بی مبالاتی نسبت به اساس اندیشه یهود که در اصرار بر عقب نشینی از غزه تجلی یافت ،جایگزین آن خواهد شد .

شفارتس اولین کسی نیست که از زمان تاسیس رژیم نامشروع اسرائیل نسبت به این مساله که طی 60 سال گذشته خوابگه صهیونیستها را آشفته کرده ،هشدار میدهد ،بلکه پیش از وی نیز کسانی همواره این دغدغه را داشته اند که بالاخره روزی زمان نابودی و ریشه کن شدن این غده چرکین فراخواهد رسید .بطور مثال "آبراهام بورگ" رئیس سابق کنیست اسرائیل درمقاله ای (یدیعوت أحرونوت 9 أبریل 2004)که سال گذشته در تسلیت گویی یشاپیش بمناسبت مرگ رژیم صهیونیستی منتشر کرد اظهار داشت : امروز رژیم اسرائیل بر پایه ظلم وفساد و سرکوبگری استوار است و بر این اساس می توان گفت که پایان طرح صهیونیستی بسیار نزدیک است .این احتمال هست که نسل ما آخرین نسل از اسرائیلیان باشد و در احتمال دیگر دولتی عجیب و قبیح المنظر باقی خواهد ماند که منفور همگان است .دولتی که بدون عدالت مسیر خود را پیش برد هرگز باقی نخواهدماند !

منبع : خبرگزاری قدس

رییس جمهوری آمریکا، مطلبی را به صورت علنی مطرح کرد که دستیاران ارشد او هفته‌ها به صورت محرمانه در مورد آن بحث می‌کردند. او این بار از انتقال به "موقعیتی دیگر" در عراق، پس از تکمیل طرح افزایش نیروهای نظامی در فصل تابستان خبر داد.

روزنامه "واشنگتن پست"، روز پنجشنبه نوشت: وقتی بوش تحت فشار قرار گرفته بود که آیا از طرح دومی موسوم به طرح "‪ "Plan B‬برای دوره پس از افزایش نیروهای نظامی صحبت می‌کند، گفت: "در حقیقت من آن را طرحی می‌خوانم که "بیکر- همیلتون" پیشنهاد آن را داده‌اند، در نتیجه من آن را ‪Plan B-H‬ می‌خوانم."
به نوشته واشنگتن پست، آیا این همان طرح بیکر- همیلتون نیست که نویسندگان آن توسط روزنامه محافظه‌کار "نیویورک پست" در ماه دسامبر "میمون های تسلیم" لقب گرفته بودند؟ آیا این همان گزارش بیکر- همیلتون نیست که به نظر می‌رسد کلیت آن با تصمیم ماه ژانویه بوش برای اعزام ‪ ۳۰‬هزار نیروی نظامی دیگر به عراق نابود شد؟
این روزنامه می‌نویسد: بله این همان طرح بیکر- همیلتون است که به نظر می‌رسد هم اکنون به سیاست اصلی کاخ سفید تبدیل شده است. مقامات دولت تاکید می‌کنند که بوش همواره از این طرح حمایت کرده بود و هم اکنون این طرح پس از شش ماه تاخیر بار دیگر مطرح شده و احتمالا شش ماه دیگر نیز احتیاج دارد تا بار دیگر روحیه دو حزبی را بازگرداند.

واشنگتن پست نوشته است: اکنون سووال این است که بوش چه زمانی طرح ‪ Plan B-H‬را آغاز خواهد شد. این سووال باعث شده است برخی فرماندهان نظامی و دیپلماتهای آمریکا در بغداد، اعضای کنگره و دولتهای خارجی با وضعیتهای دشواری مواجه شدند.

""آنچه باعث شده است کاخ سفید به دنبال یک راهبرد دوم باشد، این احساس است که جدول زمانی سیاسی در واشنگتن همگام با جدول زمانی سیاسی در بغداد نیست. سرعت عقربه‌ها در آمریکا باید کاهش یابد و سرعت عقربه‌ها در عراق نیز باید افزایش یابد.

مقامات به این نتیجه رسیده‌اند که بهترین راه برای همگام‌سازی ساعتها، اتخاذ سیاستی با بلند پروازی کمتر و بادوام‌تر است، سیاستی که بر آموزش ارتش عراق، عملیات نیروهای ویژه آمریکا علیه القاعده، آغاز ارتباطات دیپلماتیک با ایران و کاهش نیروهای آمریکا متمرکز است و نام این سیاست به اختصار همان بیکر- همیلتون بود.

در جبهه سیاست داخلی نیز مقامات کاخ سفید تاکید دارند که پیروزی هفته گذشته آنها در به تصویب رساندن بودجه جنگ ممکن است چندان دوام نیاورد.

بودجه دوباره در پایان سپتامبر پایان خواهد یافت و نشانه‌های زیادی وجود دارد که جمهوریخواهان نیز آنگاه به همراه دمکراتها خواستار عقب - نشینی نیروها از عراق خواهند شد.

این در حالی است که ژنرال "دیوید پترائیوس" فرمانده نیروهای نظامی آمریکا در عراق قرار است پیش از رای‌گیری ماه سپتامبر، گزارشی را در مورد وضعیت امنیتی عراق اعلام کند، بویژه که بسیار بعید است او بتواند ادعا کند طرح آمریکا در بغداد موفقیت آمیز بوده است.

به گفته مقامات کاخ سفید، تغییر اعضای تیم دولت آمریکا در عراق (از "جاش بولتن" در کاخ سفید تا "رابرت گیتس" وزیر دفاع، دریادار "ویلیام فالون" فرمانده مرکز فرماندهی تا "رایان کروکر" سفیر و ژنرال پترائیوس) باعث شده است نگاهی متفاوتی به عراق داشته باشند.

سووالی که هم اکنون بوجود می‌آید این است که آیا طرح ‪ B-H‬از همان حمایت دو حزبی که در دسامبر گذشته برخوردار بود برخوردار خواهد شد یا خیر.

مقامات دولت آمریکا تاکید کردند بسیار بعید است حتی در صورت اتخاذ چنین راهبردهایی نانسی پلوسی ‪ Nancy Pelosi‬رییس مجلس نمایندگان آمریکا به مخالفت‌های خود با بوش پایان دهد.

هرچند بسیار بعید است رهبران دمکرات برای رسیدن به اجماع به بوش بپیوندند، ولی مقامات کاخ سفید امیدوارند با اتخاذ طرح بیکر-همیلتون بتوانند به اجماع جدیدی دست یابند. هدف آنها این است که این سیاست جدید به اندازه‌ای از حمایت گسترده برخوردار باشد که به دولت بعدی نیز انتقال یابد.

بهترین امید برای رسیدن به این هدف به مذاکرات دیپلماتیک با ایران بستگی دارد که هفته گذشته در بغداد آغاز شد.

منابع آمریکایی گفته‌اند در جلسه چهار ساعته مقامات ایران و آمریکا، کروکر و همتای ایرانی او در این جلسه در مورد منافع مشترک دو کشور در موفقیت دولت تحت کنترل شیعیان صحبت کردند.

سفیر آمریکا نیز تاکید کرده است که ایرانیان در عمل نیز به اظهارات خود عمل کنند. در صورتی که تهران این اقدام را انجام دهد، آنگاه طرح ‪B-H‬ آمریکا می‌تواند جنبه‌ای واقعی بیابد.

آنچه به آن احتیاج داریم زمان است. "عباس عراقچی" معاون وزیر امور خارجه ایران این هفته در گفت وگو با "فایننشال تایمز" اعلام کرد، علیرغم اینکه از طرح خروج نیروهای آمریکایی از عراق حمایت می‌کند، ولی خروج ناگهانی ممکن است باعث ایجاد هرج و مرج و جنگ داخلی در عراق گردد که ممکن است این کشور را به کشوری شکست خورده تبدیل کند.

این یک واقعیت است زیرا هیچکس خواستار عقب نشینی فوری نیروها از عراق نیست.

"ولید معلم" وزیر امور خارجه سوریه نیز در دسامبر گذشته گفته بود عقب نشینی فوری آمریکا از عراق "غیر اخلاقی" خواهده بود ولی آیا سیاستمداران آمریکایی در این زمینه توافق خواهند داشت؟ ما در فصل تابستان متوجه این مساله خواهیم شد."" !؟

منبع : خبرگزاری جمهوری اسلامی

چهار سال پیشبرد سیاستهای فزون خواهانه بوش در عراق، اکنون به اعتراف مقامهای آمریکایی، نتیجه‌ای جز شکست و ناکامی برای واشنگتن نداشته و تنها عراق را به ویرانه‌ای در حال انفجار تبدیل کرده است.

بوش همچنان می‌کوشد تا با افزودن بر شمار ‪ ۱۴۰‬هزار سرباز آمریکایی در عراق، از یک شکست سنگین جلوگیری کند، اما بخشی از واقعیت همان چیزی است که سناتور "هری رید" رهبر اکثریت سنا آن را اعلام کرد، هر چند در لابلای اخبار کشتار در دانشگاه آمریکایی، به حاشیه رانده شد.

این سناتور آمریکایی، پس از دیدار با بوش، به خبرنگاران گفت که آمریکا جنگ عراق را باخته است و افزایش نیروها نیز نمی‌تواند کمکی به واشنگتن بکند.

سناتور رید، افزود: پیروزی در عراق، تنها از طریق سیاسی و اقتصادی و نه جنگ و خونریزی امکان پذیر است.

اما این سناتور آمریکایی نیز همه واقعیت را درباره عراق نگفت و اینکه اشغال چهارساله آن کشور، چه صدماتی به مردم عراق زده است.

رسانه‌های آمریکایی، هر از گاهی در لابلای اخبار و گزارشهای خود، به وضعیت غمبار عراقی‌ها نیز اشاراتی دارند، اما یکی از این گزارشها که روز یکشنبه در "نیویورک تایمز" منتشر شد، حاوی آماری تکان‌دهنده است.

نیویورک تایمز اعتراف می‌کند که "چهار سال جنگ (اشغال) هزینه‌های وحشتناکی را به مردم عراق تحمیل کرده که هیچ پایانی نیز برای آن قابل تصور نیست."
طبق گزارش این روزنامه آمریکایی، روزانه بطور میانگین یکصد عراقی بر اثر خشونتهای ناشی از اشغال عراق، جان خود را از دست می‌دهند.

"از هر سه عراقی، دو نفر از آنان بصورت دایم به آب آشامیدنی تمیز دسترسی ندارند. کودکان دچار سوء‌تغذیه هستند و تعداد زیادی از آنان بخاطر امراض قابل پیشگیری، جان خود را از دست می‌دهند. سیستم بهداشتی نیز تقریبا نزدیک به نابودی کامل است."
نیویورک تایمز. اذعان دارد که تاکنون چهار میلیون عراقی و به عبارتی از هر هفت نفر یک نفر، مجبور به ترک خانه‌های خود شده‌اند و در صورتی که روند کنونی ادامه یابد، جزر و مد مهاجران می‌تواند به یک سونامی منطقه‌ای تبدیل شود که پیامدهای سیاسی تکان‌دهنده ای به همراه خواهد داشت.

این روزنامه آمریکایی، نوشته است: با وجود تمامی این مسایل، دولت بوش حاضر نیست به هزینه‌های انسانی اشتباهات وحشتناک خود اعتراف کند و اینگونه وانمود می‌کند که این مشکل در داخل مرزهای عراق حل خواهد شد، این در حالی است که اینگونه نخواهد بود.

نیمی از مردم آواره عراق، از این کشور فرار کرده‌اند. اردن که دارای جمعیتی شش میلیونی است، هم‌اکنون پذیرای ‪ ۷۵۰‬هزار عراقی و سوریه ‪ ۱۹‬میلیون نفری، یک میلیون و ‪ ۲۰۰‬هزار مهاجر عراقی را در خود جای داده است.

اردن بطور رسمی اعلام کرده که به مردان عراقی بین سنین ‪ ۱۷‬تا ‪ ۳۵‬سال اجازه ورود به کشور را نمی‌دهد و کویت به نوشته نیویورک تایمز، کاملا مرزهای خود را بر روی مهاجران بسته است و عربستان نیز هم‌اکنون در حال ساخت حفاظی مرزی به ارزش هفت میلیارد دلار است تا از ورود عراقی‌ها جلوگیری کند.

آمریکا که بانی بدبختی ملت عراق بوده، تاکنون فقط با پذیرش حدود ‪۵۰۰‬ عراقی که عمدتا دارای تحصیلات عالی و یا از دانشمندان عراق بوده‌اند، موافقت کرده است.

به گزارش ایرنا، واشنگتن که تاکنون طبق آمار رسمی بیش از ‪ ۵۰۰‬میلیارد دلار برای اشغال چهار ساله عراق هزینه کرده، تنها حاضر شده ‪ ۱۸‬میلیون دلار به نهادهای بین‌المللی مسوول یاری به آوارگان عراقی، کمک کند.

تاکنون دولت بوش در برابر هر طرح پایان اشغال عراق مقاومت کرده و این مقاومت، ‪ ۶۵۵‬هزار عراقی را به کام مرگ فرستاده و دور خشونتها در آن کشور را سرعت بیشتری بخشیده است.

دولت بوش با این وضعیتی که برای عراق و عراقی‌ها ایجاد کرده، نه تنها در عرصه نظامی که در همه عرصه‌ها بازنده بوده و هری رید سناتور آمریکایی تنها به بعد نظامی این جنگ اشاره کرده، حال آنکه عواقب این اشغال بسیار فراتر از مسایل نظامی بوده است.

منبع : خبرگزاری جمهوری اسلامی

فلسطین واژه ات برایم آشنااست. سرودت با ناله ها عجین شده است و فریادت بی صداتر از سکوت ،

 به گوش هیچ کس نمی رسد ، فقط عاشقان می شنوند و می فهمند و می نویسند.

روزت رنگ شب است و شبت سال هاست که طعم مهتاب را بر لبهایش نداشته است.

 ستاره هایت از وحشت ، دیگر دامن پر وسعت شب را در بر نمی گیرند و ماه یک تنه ، تمام داغ های

 شبانه را به دوش می کشد.

 سینه ی قبرستا نت نیز عمیق تر از هفت آسمان شده است.

دخترانت آن قدر زخم دیده اند که همه ی لحظاتشان بادرد برادرانشان می گذرد.

 دست ها دیگر کاری به جز بلند شدن و فریاد زدن ندارند.

 شیشه ها دیگر وجودی برای درهم شکستن و مرگ ندارند.

ریشه ی احساس هایت خشکیده است و دیگر شکوفا نمی شوند.

آبشارت خنده های معصومانه ی کودکان به یغما برده است. بر قامــت استوار نی ها دیگر نفسی

 نمی وزد تا به صـدا درآیند .گردبادت ، فقط شــور و شادی ، عشــق و لذت زندگی را می برد.

قلب ها بر جاده ی زندگی ، تابلـوهای توقف ممــنوع را کنده و جای آنها را با عبور ممــنوع پر

کرده اند و خوشبختی ، دیگر میهمان خانه های گرمشان نمی شود.

 فلسطین، این گونه تنها و غروبت را فریاد می زنم و اقرار می کنم.

 بیاییدای واژه ها تا با هم بسیج شویم و جبهه ای به راه اندازیم که سلاحش ایمان ، زخمش

 مردانگی و اثرش برادری باشد. بیاییدای عاشقان  تا با قدمی سرشار از عشق به یاری فلسطین برویم .

فلسطین خاکش عجین با ناله هاست        آسمانش     سایبان   لاله     هاست

با تشکراز خانم فاطمه رضایی

دولت فلسطین فیلم ویدئویی را ارائه کرد که نشان دهنده عمق جنایت و رفتار وحشیانه و غیرانسانی نظامیان رژیم صهیونیستی با غیرنظامیان فلسطینی است.
  
 
به گزارش فارس به نقل از شبکه تلویزیونی الجزیره، مصطفی برغوثی وزیراطلاع رسانی فلسطین این فیلم ویدئویی را در یک کنفرانس مطبوعاتی که امروز برگزار شد در معرض نمایش قرار داد.

در این فیلم که شبکه تلویزیونی الجزیره آن را بارها از این شبکه بخش کرد، سگی با دنبال کردن یک زن فلسطینی او را در میان چنگال‌های خود گرفته و گاز می گیرد و زن فلسطینی تلاش دارد خود را از هر راهی که شده از دست سگ نجات دهد و در این بین گروهی از نظامیان اشغالگر نیز نظاره‌گر این صحنه هستند و پس از مدتی طولانی وارد عمل می شوند و سگ را از این زن دور می‌کنند.

مصطفی برغوثی وزیر اطلاع رسانی فلسطین گفت: این تصویر گویا و زنده نشان از رفتار خشونت آمیز و جنایتکارانه رژیم اشغالگر بر ضد شهروندان بی‌پناه و ضعیف دارد.

وی افزود: این تصاویر نشان می‌دهد که این اقدامات از سوی ارتش اسرائیل امری عادی است.
برغوثی مقامات ارشد رژیم صهیونیستی را مسئول چنین اقدامات غیرانسانی و وحشیانه دانست و خواستار تحقیق در این زمینه شد