سـازمـان مـلـل متحد بی درنگ پس از پایان جنگ جهانی دوم بنیادگذاری شد و چـهـار کشور پیروز در آن جنگ: آمریکا، انگلیس،فرانسه و اتحاد جـمـاهـیـر شـوروی سابق میثاق آن را تهیه کردند و هدفهای آن را مشخص کردند و سـاخـتار آن را ط‌رح ریختند. کشورهای یادشده همراه با تایوان آن هنگام و سـپـس چین، حق عضویت دائم در شورای امنیت و حق بهره برداری از وتو بر قـطعنـامـه‌هایی را که برای هر کدام از آنها خوشایند نبود برای خود حفظ کـردنـد و از این راه این کشورها رهبری عالیه سازمان ملل، و از آن میان هـمـه جـامـعـه بین الملل را با همه مشکلات و اختلافاتی که در آن روا بود بـرای خـود ثـبـت کـردنـد تـا به سود خود و در جهت حفظ منافع و برآوردن هـدفـهای راهبردی خود و همپیمانان خود در آن عمل کنند، حتی اگر این کار بـه زیـرپـانهاده شدن میثاق سازمان ملل متحد و تعط‌یل کار شورای امنیت و نـادیـده گـرفتن مصوبات مجمع عمومی، که شاید با خواستهای کشورهای عضو در سـازمـان مـلـل سـازگار، ولی با خواستهای کشورهای عضو دائم شورای امنیت ناسازگار باشد، بینجامد.
از هنگامی که این سازمان در سال 1947 به بـررسـی مسئله فلسطین پرداخت، در مسیر حرکت خود بـدتـر از جـامـعـه ملل در اوایل دهه بیستم عمل کرد، و این هـنگامی بود که در سال 1947 مجمع عمومی آن مصوبه تقسیم فلسطین را تصویب کـرد و بـه مـیهن گزینان صهیونیست در فلسطین حق برپایی کشوری روی یک دوم خـاک فـلسط‌ین را داد و در مقابل به فلسط‌ینیان حق داد کشور خود را بر روی نیمه دیگر آن بنیاد نهند.
بـا آغـاز عـملیات جنگی در فلسطین در سال 1948 و آشکار شدن امکان پیروزی عـربـهـا بـر ایـن مـیـهـن گزینان، شورای امنیت سازمان ملل متحد این بار قـطعنـامـه‌هایی صادر کرد که در آنها نیروهای عرب تهدید شدند و به آنها هـشـدار داده شـد، و از این راه پذیرش یک متارکه (متارکه نخست) بر آنها تـحمیل گردید، تا نیروهای میهن گزینان بتوانند خود را بازسازمانی کنند و بـرای رویـارویـی با نیروهای عرب و شکست دادن آنها خود را مسلح کنند.
در آن هـنـگـام، سـازمـان مـلل متحد و شورای امنیت هیچ حرکتی نکردند. آنها خـامـوشـی گزیدند و عضویت اسرائیل در سازمان ملل را پذیرفتند، بی آنکه آن را بـه عقب نشینی از سرزمینهایی که برای کشور فلسطین تخصیص داده شده بـود و آن را اشـغـال کـرده بـودند، ملزم کنند و بی آن که تلاش کنند ملت فـلـسـط‌یـن را قادر کنند که برپایی کشور خود را، که مصوبه تقسیم،آن را تـایـید کرده بود، اعلام کنند و در نتیجه، مانند اسرائیل، به عضویت سازمان ملل در آید.
به گزارش مهر،هـنـگـامی که ملت فلسطین به گروههای پناهنده تبدیل شد،شورای امنیت گردهـم نیامد تا حق بازگشت آنان به میهن خویش و برپایی کشور خویش را تصویب کـنـد، و تـنـهـا بـدان بسنده کرد که مجمع عمومی را به تصویب مصوبه 191 وادارد و در آن حـق آنـان بـه بازگشت را شناسایی کند، بی آن که اسرائیل را بـدان مـلزم کند و این مصوبه هنوز گواهی بر ناتوانی سازمان ملل متحد و ط‌رفداری آن از اسرائیل است.
شـاهـد دیگر بـر ناتوانی این سازمان و ط‌رفداری پیوسته آن از اسرائیل، در قـطعـنامه 242 شورای امنیت آشکارا دیده می‌شود. این قطعنامه در 22 نـوامـبـر 1967 صـادر شـد و خـواسـتـار عقب نشینی نیروهای اسرائیل از سـرزمـیـنهایی شده بود که اسرائیل در تجاوز خود در سال 1967 اشغال کرده بود (سینا و کرانه باختری و نوار غزه و بلندیهای جولان).
این قسمت ادامه دارد
بازدید د?روز: 2
کل بازدید :85501
نویسندگان وبلاگ :
آوای2 (@)[0]
آوای3 (@)[4]
آوای 4[0]
آوای 5 (@)[28]
امام فقید و اندیشور فرزانه ی ما فرموده اند : « اسلام چیزی است که از خدا آمده است و باید حفظ بشود و اگر خدای نخواسته این پیروزی که دنبال این انقلاب به دست آمده است به واسطه سستی ما, به واسطه ضعف تبلیغ ما, به واسطه ضعف حضور, ملت ما به شکست (خدای نخواسته) برسد بدانید که اسلام تا قرن ها دیگر نمی تواند سربلند کند. تکلیف بزرگی است و همه باید این تکلیف بزرگ را بپذیریم»------------- سه باید امام را همیشه بیاد داشته باشیم : 1. انقلاب باید پیروز شود. 2.خرمشهر باید آزاد شود.3.اسرائیل باید نابود گردد.
خبر گزاری قدس [179]
بازتاب [218]
مقاومت اسلامی لبنان [152]
بچه های قلم [89]
باشگاه مطلاعاتی و تحقیقاتی صهیونیسم [132]
مرکز اطلاع رسانی فلسطین [151]
مبارزین [135]
[آرشیو(8)]
شمیم یار
نی لبک عشق
غالبون
اقالیم قبله
انجمن دانشجویان حامی قدس
یا قدس ؛ اناقامدون
طاووس
مرکز عرضه محصولات فرهنگی ضد صهیونیستی
